ÖLÜMCÜL NAZİ DENEYLERİ İKİNCİ BÖLÜM

Kasım 1944, müttefik devletler sayesinde 4 yıl süren işgalin ardından Fransa özgürlüğüne kavuşuyor. Ama bu coşkulu sevinçten bir hafta sonra Amerikalı askerler tüyler ürpertici bir sahne keşfediyor. Strasbourg Rush Üniversitesi’nin anatomi depolarında 167 insan bedeni parçası ve 17 bedenin tamamı tanklarda korunmuş halde bulunuyor. Bu dehşet veren keşif SS birliklerinin bilimsel araştırma merkezi gizli projeden geri kalanlardı. Nazilerin hakimiyeti süresince bu organizasyonun talebi üzerine duygusuz en ölümcül deneyler gerçekleştirildi. 20.yüzyılın en parlak bilim adamları karanlığa gömülmüştü. Eşi benzeri görülmemiş bir şekilde kötü yönde bilimi çarpıtmışlardı. Görevleri Nazi Almanyasının tüm suçlarını meşrulaştırmaktı.

1942’de Himmler’in emri ile bilim insanları Ukrayna ve Kırımı sömürgeleştirme işine başladılar. Alman kökenli göçmenler bu bölgelere yerleştirildi. Köylüler çiftliklerde Nazi birlikleri için her türlü gıda yetiştirilmeliydi. SS bilim insanları bu konu hakkında her şeyi düşünmüştü. O bölgede olmayan, ağaç türleri, hayvanlar ve mimari yapı oraya getirildi. Ortam tam bir Alman manzarasına dönüştürülecekti. Savaşın ortasında Anhenerbe’nin bilimsel faaliyetlerinin tek gerekçesi Alman ırkının büyümesi ve çoğalmasıydı. Kaliteli ırkları biyolojik olarak seçip, kalitesizleri de kendi amaçları için kullandıktan sonra yok ediyorlardı. Bu durumda Nazi biliminin rolü bir an önce savaşın kazanılmasını sağlamaktı.

Tarihin İlk Füzeleri

Füze imalatı gibi balistik programlar geliştirildi. Almanya’dan fırlatılan tarihin bu ilk füzeleri İngiltere’ye ulaşabilirdi. Himmler bu başarının sağladığı prestij ile gurur duyuyordu. Program SS’in kontrolü altında kademeli olarak uygulamaya konmuştu. Hitler’in tabiriyle bu büyük mucize silahlar Almanya’ya zafer getirecekti.

1943’te toplama kamplarındaki mahkumların bu füzelerin parçalarını üretmesine karar verildi. Üretim yeri Thüringen’deki Dora kamplarına kuruldu. Dora, on binlerce esir için bir işkence yeriydi. Isının her daim 8 derece olduğu, rutubetli yeraltı tünellerinde yaşıyorlardı. Şarlar esirler için çok ama çok zordu. Yüzeyde fırlatma denemeleri peş peşe yapılırken, yeraltındaki üretim hızı da artıyordu. Sürgünler montaj hatlarında her gün biraz daha hızla ölüyordu.

Yakında Alman esirleri SS bilim insanlarına hizmet etmeye başlayacaktı. Ama bu iş gücü katkılarıyla değil bedenlerini vererek gerçekleşecekti.

Alman Tıbbı Orduların Hizmetinde

Nasyonel tıbbın tüm neferleri ordunun hizmetine girecekti. Toplama kampları araştırmacılar için olağanüstü bir insan havuzuydu. Nasıl olsa burada bulunan insanların bir değeri yoktu. Bu araştırmalar hem orduya yararlı olacak, hem de bilime faydası dokunacak deneylerin yapılabilmesi için eşsiz bir fırsattı.

Dachau Kampı

Irkın gelişimini sürdürmek için her şey mübahtı. Himmler hatta şu cümleleri kullanmıştır: ‘Bir tanksavar çukurunu kazarken, on bin Rus kadının ölmesi, çukur zamanında kazanıldıktan sonra umrumda olmaz!’

Himmler’den icazet alan Sigmund Rascher, bildiklerini havacılığın hizmetine sunmuştu. Doktor Kuzey Denizi’nde uçağı vurulan bir Alman pilotun buzlu suda ne kadar kalabileceğini keşfetmek istiyordu. Bundan kolayı yoktu zira doktor esirleri soğuk su dolu tanklara batırıyordu. Suyu sıfır ila on derece arasında tutmak için düzenli olarak buz ilave ediliyordu. Doktor esirlerin ne kadar süre içinde öldüklerini hesaplıyordu. Ve yazdığı raporda bedenin soğuk suya ancak birkaç saat dayanabildiğini iletiyordu.

Himmler’e yazdığı mektupta, kobay olarak kullanılan insanların bağırdığını, daha az dikkat çekmek için Auschwitz kampı daha iyi olduğunu zira daha soğuk bir yerde bulunduğunu yazıyordu.

Bilim insanları, İngiliz uçaklarını yok edebilmek için, daha da yüksekten uçan uçak icat etmeleri gerektiğini biliyordu. Bunu yapabilmek için de tam olarak bilimi savaşın hizmetine sunuyorlardı. Bunu başarabilmek için Dachau’da bir basınç odası inşa edildi ve içine Yahudi esirler ile Polonya’dan getirilen Katolik pederleri koydular, onların neye dayanabildiklerini, ne zaman öldüklerini görmek için suni olarak basıncı değiştirdiler. Mahkumlar acı çekiyor, nöbet geçiriyor, felç oluyor ve çılgınca haykırıyorlardı. Rascher de bu zavallı insanların fotoğrafını çekiyordu. Bu şartlara maruz kalan bedenlerdeki organların içeri ya da dışarı doğru patladığı zamanı dikkatle ölçüyorlardı. Seksenden fazla ölü sayılmıştı. Rascher ayrıca kanamayı durdurmak için bazı kimyasal maddelerin kapasitesi üzerinde de deneyler gerçekleştiriyordu. Bunun için de bir mahkuma kurşun sıkıyordu. Hiçbir sonuç almaksızın sözde kanamayı durduran ilacı deniyordu. Bu deneyler hiçbir yere varmadı. Doktor ve suç ortakları kobayların ölümünü hiçbir şekilde umursamıyordu. Çünkü fare veya diğer hayvanlar kadar bu insanların onlar için bir değeri yoktu.

Nazi laboratuvarlarında en korkunç deneyler sürerken doğudaki savaş da devam ediyordu. Fakat bir sorunları vardı. Aryan ırkını diğerlerinden nasıl ayırt edeceklerdi. İşgal edilen yerlere Yahudi ırkını teşhis etmeleri için bilim insanları gönderildi. Antropologlar kimin kurtarılıp kimin yok edeceğine karar verme yetkileri bulunuyordu.

Kim Yahudi Kim Değil

 Bruno Beger, Tibet’te araştırma yapan bir antropolg idi ve karanlık tarafa geçecekti. O da diğer bilim insanları gibi toplu katliama neden olacaktı. Bruno’nun bir saplantısı vardı: Kim Yahudi idi? Himmler de bu saplantıyı besleyecekti çünkü bütün bu savaş süresince bu başlıca sorunun yanıtını verememişlerdi. Beger bu konuyu düzeltmek istiyordu. Tabi bu aslında makam elde etmek için de bir araçtı.

Wolfram Sievers’in emri üzerine Beger, anatomist August Hirst ile çalışacaktı. Bu iki adam Yahudilerin teşhisi için bir proje başlattılar. Bunun için de Yahudi iskeletlerinden bir koleksiyon yapmaları gerekiyordu. 9 Şubat 1943’te Himmler’e yazdıkları mektupta bilime hizmet edebilecek az sayıda Yahudi kafatasına sahip olduklarını ancak doğuda gerçekleştirilen savaşın bu boşluğu doldurma imkanı sağladıklarını bildiriyordu.

Hirst’e göre savaşın sonunda hiç Yahudi kalmayacağına göre kendi enstitüsünde bir müzede olduğu gibi birkaç formun saklanması gerektiğini düşünüyordu. Bilim adına mini bir soykırım planlanacak, organize edilecek ve hazırlanacaktı. Bu kana susamış katiller tarafından değil ünlü bilim insanları tarafından gerçekleştirilecekti. Uzunca süren idari yazışmaların ardından Himmler’den yeşil ışık alındı. Begel, kurbanları seçmek üzere 7 Haziran 1943’te Auschwitz Birkenau kampına gitti.

Auschwitz Birkenau Kampı

Begel, Avrupa’nın her yerinden Yahudiler seçti. Kobaylar kökenleri ve sağlık durumlarına istinaden ve onlara daha iyi bir tedavi uygulanacağı sözü ile seçilmişti. Ama onlar bu kampta öldürülmeyecekti. Bir tren nakil için talep edilmişti. Kobaylar öldürülmek üzere Fransa’nın yakınında bulunan Strazburg’daki kampa götürüldü. 2 Ağustos 1943’te kampta kayda alınan 86 kişi bulunuyordu. 29 kadın ve 57 erkekten oluşan bu Yahudi grup ayrı bir blokta karantinaya alınacaktı. Onlar diğer Yahudiler ile temasa geçmemeli ve hiçbir işte çalıştırılmamalıydılar. Bilim insanları bedenlerine zarar vermeden öldürmek için kobaylara gaz vermeye karar vermişti. Kampın dışında bulunan eski bir kabul salonu hazırlandı. Orada küçük bir gaz odası inşa edildi. O zaman Fransa’da inşa edilmiş tek gaz odası burasıydı. Soykırım tarihinde bir gaz odasının sadece ırksal bir deney için kurulduğu tek vaka buydu. Bu gaz odası trenle buraya gelen 86 kişi için yapılmıştı.

10 Ağustos 1943 gecesi kobaylar küçük gruplar halinde öldürüldü. Bilim için hepsi gazla zehirlenerek yok edildi. Cesetler gruplar halinde yavaş yavaş Strazburg Anatomi Enstitüsü’ne getirildi. Orada sentetik alkolle dolu özel tanklara konuldu. Eti yok edip, iskeleti koruma imkanı sağlayan bir sıvı elde etmeyi planlamışlardı. Kimsenin bir şeyden haberi olmaksızın bu konu burada sona erebilirdi. Ama burada çalışan Fransız doktor Henry Henrypierre cesetleri görünce şüphelendi. Son gelen kadavraların hiçbir zarar görmemesini tuhaf bulmuştu zira onlar neredeyse canlı gibiydiler. Cesetlerin sıcak ve neredeyse sağlıklı oldukları dikkatini çekmişti. Gazla katliam yapıldığını düşündü. Bunun üzerine profesör ileride son derece önemli olacak bir çalışma yapmaya başladı. Aushwitz’deki her mahkumun koluna dövme ile yapılan numaraları listeledi ve bunu sakladı.

Hirts, sebepsiz yere kadavraları parçalayıp biçiyordu. Çekilen fotoğraflar dayanılmazdı. İskelet arayan arkeologlardan on yıl sonra iskeletleri kendi yaratan bilim insanları oluşmaya başladı. Onun bu projesi Nazilerin tüm anlayışlarının bir sembolü olmuştur. Çünkü Avrupa’nın her yanından gelen Yahudiler bu proje için öldürülmüştü. Kafatasları ve iskeletler numaralandırılmış bir sicile kaydedilmişlerdi.

Çöküşte Bile Deneylere Tam Gaz Devam

Bu sırada Hitler’in Almanya’sının kaderi çöküşe geçmişti. Her yerde geri çekilme başlamıştı. Ama bilim insanlarının toplama kamplarındaki deneylerine devam etmelerine bir engel teşkil etmiyordu.

Tifüs ile ilgili deneylerde toplama kamplarından getirilen çingenelere virüs enjekte ediliyordu. Başka bir doktor fosgen gazı ile ilgili deneyler yapıyordu. Kobaylarını savaşta kullanılan bu gaza maruz bırakıyordu.

Kamptaki kadınların rahmine zehirli maddeler enjekte ederek onları sterilize etmeyi denerken yüzlerce kadının ölümüne neden oluyordu. Doktor Mengele Auscwitz’de bizzat kendi seçtiği ikizler üzerinde deneyler yapıyordu. Hirts, anatomi koleksiyonuna ilaveten hardal gazı üstüne de çalışmalar gerçekleştiriyordu. Hatta kendi de dikkatsizlik sonucu biraz hardal gazına maruz kalınca Himmler de onu bir kahraman olarak görmüştü.

1944 yılında Normandiya çıkartması ardından, füzeler Almanya’dan Londra şehrinin üzerine düştüler. Birçok Alman için bilim insanları savaşı lehlerinde sonlandıracak silahı üretmişti. Ama bu uçan bombalar savaşın gidişatını tersine çevirmeye yetmedi. Bazı füzeler, ya kalkıştan önce patladı ya da yanlış yerlere düştüler. Müttefiklerin bombaları daha etkili olmuş ve Alman şehirleri ateşe verilmişti.

Sona Yaklaşırken

Himmler savaş bitmek üzere iken bile kendi dünyasında yaşamaya devam ediyordu. Thor’un Çekicine sahip olmak onda bir saplantı haline gelmişti. Almanlar geri çekilirken, her yeri yok ediyorlar ve suçlarının delillerini yok etmek için özen gösteriyorlardı.

Strazburg’daki cesetlere ne yapılmalıydı? Himmler eğer askeri anlamda bir tehdit altına girerse cesetlerin yok edilmeleri emrini verdi. Bu da Nazilerin aslında gerçekleştirdikleri dehşetin bilincinde olduklarını gösteriyordu. Bu koleksiyon eğer dünya tarafından keşfedilirse muazzam bir skandal olacağının farkındaydılar. Nitekim 10 Kasım 1944’te Strazburg kurtarıldı.

Askerler, üniversitelerin depolarında cesetler ve insan uzuvlarıyla dolu tanklar bulmuştu. Bunlar Hirt’in çalışmalarıydı. İskelet koleksiyonu tamamlanamamıştı. Ve tüm kadavraları yok etmeye kendisinin vakti olmamıştı.

Birkaç ay sonra Nazi Almanyası son saatlerine yaklaşmıştı. Hitler sığınağında intihar etti. Ahnenerbe ile ilgili talimatlar diğerleri ile aynıydı. Bu konudaki her şey yok edilecekti. Teslim anlaşması 8 Mayıs 1945’te imzalandı. Binlerce Alman askeri direnmeden teslim oldu. Ama biri ortada yoktu. Himmler milyonlarca mültecinin arasına gizlenmişti. Sahte evraka rağmen İngilizler tarafından ele geçirildi ve sorguya alındı. Kendisi tüm delillerle birlikte suçlarıyla yüzleştirildi. Soykırımın baş mimarı gayet soğukkanlı bir şekilde cevap verdi: ‘Bu aşırılıklardan ben mi sorumluyum?’

Himmler’in sonu intiharla geldi. Siyanür hapını yutacak kadar zamanı olmuştu. Müttefik subayları cesedi inceledi. Nasıl bir ironidir ki yüzünün kalıbını Alman antropolgların yaptığı gibi biri çıkarmıştı. Daha sonra ise yeri belli olmayan bir yere tarlaya cesedi, tüm suçları ile birlikte gömüldü.

Kaynak: https://www.youtube.com/watch?v=CrUu8JYhCqA

Pi Academic platformu olarak, yazar, editör ve diğer içerik üreticilerimizle sizler için ilgi çekici ve ilgiyle takip edebileceğiniz içerikler üretmekteyiz. Sizlere sunduğumuz içerikler başta Bilim, Teknoloji, Hukuk, İş Dünyası ve Haberler olarak kategorize edilmiştir. Tercih ettiğiniz içerik kategorisine tıklayarak okumaya başlayabilirsiniz.

Bununla beraber siber güvenlik alana ilgi duyuyor ve internette güvende kalmanız için bir şeyler okumak isterseniz buradan temel tavsiyelerle başlayabilirsiniz.



Hayata Pi Academic İle Bakın